زندگی شخصی افراد

در دوران الان ایران داشتن یه زندگی خصوصی خیلی بی معنیه. اینکه مثلا بدونند تو با چه کسایی رابطه داری و رابطه تون در چه سطحه برای همه جالبه. در حالیکه یه مساله خیلی ساده و ابتداییه. اینکه مثلا فلان دختر با فلان پسر باشه و برعکس یه امر خیلی پیش پا افتاده است که خیلی راحت هم توی ایران میتونه به یه مشکل تبدیل بشه. حتی کار به جایی میکشه که در مورد قضیه ازدواج افراد زندگی ضخصی دوران قبل از ازدواج طرف رو بررسی و فضولی میکنند.
همه اینها از عقده های شکل گرفته به خاطر فشارهای این مملکته.
امروز یه سایتی دیدم که تیکه فیلمهای موبایل بود. ۹۰ درصدش صحنه های اروتیک بین دخترا و پسرای ایرونی بود.
من نمیدونم یه قضیه به این سادگی چقدر مهمه که باعث میشیم زندگی بعضیا مثل زهره امیر ابراهیمی یا دعا اون دختر کرد که توسط خونه وادش لگدمال و کشته شد بشیم.
جالب اینه که رژیم برای کنترل این امر به جای فرهنگ سازی رو آورده به تعیین مجازات اعدام برای گیرندگان این فیلمها.
میدونید این جماعت تا آخر عمر هم که شده سینه خیز به مسیرشون ادامه میدن و قبول نمیکنند دین و مذهب یه امر شخصی که اجبار اجتماعی اش جز لوث کردن قضیه فایده ای نداره